Σε γνωρίζω από το αίμα που επότισε τη γη,
σε γνωρίζω από το βλέμμαπου τη λευτεριά θωρεί.
Τράνταξε, έβαψε το χώμα, πύρωσε κάθε ψυχή,
έπεσε σαν άγιος σπόρος φύτρωσε Λαύρα τρανή!
«Και τότε [την αυγή] ενωθέντες οι Ρωμαίοι του Κάστρου με τους Τούρκους, επειδή και ήσαν ολίγοι οι Τούρκοι, επολέμησαν μαζί τον κακο-Διονύσιον και τον εκαταχάλασαν κατά κράτος…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου